Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

"Πούναι η λευτεριά.."

…Και μας έστειλαν ΄πιτροπή εσένα και εμένα να οργανίσουμε τους αγωνιστάς – και να τους δώσουμε μιστόν δώδεκα γρόσια; Το θα το κανε αυτό το μισό τάλλαρο εκίνος ο καταπληγωμένος αγωνιστής αυτός να ντυθή, η γυναίκα ή τα παιδιά του ή οι γέροι γονέοι του; Διά τους αγωνιστάς και χήρες κι ΄αρφανά και διά ΄κείνους όπου θυσίασαν το εδικό τους εις τον αγώνα της πατρίδος, και ήτον νοικοκυραίοι και τώρα διακοναραίοι, δεν έχει ψωμί η πατρίδα δι΄αυτούς όλους, είναι φτωχή, και διά τον Αρμασπέρη έχει, οπούρθε ψωργιασμένος κόντης κ΄έφυγε μ΄ένα μιλλιούνι τάλλαρα κι ΄αγόρασε εις την πατρίδα του έναν τόπον και τον έβγαλε «Ελλάς» και μουτζώνει εμάς τους ανόητους Έλληνες αυτός και οι άλλοι οι Μπαυαρέζοι και οι φίλοι τους οι εδικοί μας; Πούναι τόσα μιλλιούνια δάνεια, που είναι οι πρόσοδοι, πούναι οι καλύτερες γες, πούναι οι μύλοι, πούναι τ΄αργαστήρια των Τούρκων και σπίτια, που είναι τα περιβόλια και οι σταφιδότοποι; Ποιος τάχει παρμένα; Ο Αρμασπέρης με τους άλλους Μπαυαρέζους έδιναν των δικών μας των χαραμοταϊσμένων αυτά όλα και τους στράβωναν,κι ΄αυτείνοι πήραν τα χρήματα και τα παίρνουν ολοένα. Ποιους θα επιστηρίξης εδώ οπούρθες και ποιους θα προδώσης; Που το τζάκισες αυτό το χέρι; - ΄Σ το Μισολόγγι, μου λέγει.- Που το τζάκισα εγώ αυτό; - ΄Σ τους Μύλους του Αναπλιού. Διατί τα τζακίσαμεν; Διά την λευτεριά της πατρίδος. – Πούναι η λευτεριά και η δικαιοσύνη; ...

Ιωάννης Μακρυγιάννης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου