Η Μυκηναϊκή Προέλευση της Ελληνικής Μυθολογίας

«Η Μυκηναϊκή Προέλευση της Ελληνικής Μυθολογίας» αποτελεί έργο του Σουηδού καθηγητού Martin Person Nilsson και πρωτοεκδόθηκε το 1932 από τις εκδόσεις του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, ενώ κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Δωδώνη το 1979 σε μετάφραση του Ι.Κ. Μαζαράκη-Αινιάνος. Ο M.P.Nilsson γεννήθηκε στο Kristiansad της Σουηδίας το 1874 και πέθανε στο Lund τον Απρίλιο του 1967. Διετέλεσε καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας και Αρχαίας Ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Lund και καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια.

Στο αναφερόμενο βιβλίο του ο καθηγητής Nilsson εξετάζει τις απαρχές της ελληνικής ηρωικής μυθολογίας και παραθέτει τις απόψεις των διαφόρων σχολών και μελετητών επί του θέματος, όπως της συγκριτικής μυθολογίας που μέσω της συγκρίσεως των ελληνικών ηρωικών παραδόσεων με αυτές των υπόλοιπων Αρίων λαών, τις ήθελε να είναι παλαιότερες από την εμφάνιση των πρωτοελληνικών φύλων στην Χερσόνησο του Αίμου, ή της ιστορικής σχολής η οποία αποδεχόμενη την ύπαρξη κάποιων επών πριν την εποχή του Ομήρου, απέδιδε εντούτοις όχι μόνο την ανάπλαση, αλλά και την γέννηση πολλών μύθων στην επική ποίηση, δηλαδή στην ομηρική και μεταομηρική περίοδο. Αναλύει τους μύθους της Πελοποννήσου, της Αττικής, των Ιονίων Νήσων, της Βοιωτίας και της Θεσσαλίας καθώς και αυτούς που αφορούν τον Ηρακλή. Βασιζόμενος στα αρχαιολογικά τεκμήρια της εποχής του καθώς και στις φιλολογικές πηγές, αποδέχεται τον ρόλο των τραγικών και παλαιότερα των επικών ποιητών στην διαμόρφωση των μύθων, αλλά οδηγείται στο συμπέρασμα πως ο πυρήνας των ηρωικών παραδόσεων για την Τροία, την Θήβα, τον Ηρακλή, τον Θησέα, τον Βελλερεφόντη και άλλους ήρωες είχε δημιουργηθεί ήδη κατά την μυκηναϊκή εποχή. Βασίζει την θέση του αυτή: α) στην ύπαρξη λαμπρών ηρωικών παραδόσεων σε περιοχές όπου ανακαλύφθηκαν σημαντικά μυκηναϊκά ευρήματα όπως οι Μυκήνες, η Τίρυνθα, η Πύλος και η Θήβα, β) στις συνθήκες της περιόδου εκείνης: όπως την κυριαρχία μίας πολεμικής αριστοκρατίας, στις σχέσεις των κατά τόπους αρχόντων και στην συνεχή μετανάστευση φύλων και γ) στο ότι πολλές από αυτές τις τοποθεσίες ήταν ασήμαντες κατά την μεταμυκηναϊκή, γεωμετρική και αρχαϊκή περίοδο.

Καταλήγει λοιπόν στην διαπίστωση πως οι συνθήκες της μυκηναϊκής Ελλάδος ήταν αυτές που προσέφεραν γόνιμο έδαφος για την ανάπτυξη ασμάτων που εξυμνούσαν τους αγώνες τοπικών ηρώων και αρχόντων. Στα άσματα αυτά με την πάροδο του χρόνου προστέθηκαν και άλλα στοιχεία, ενώ αποτέλεσαν και την πρώτη ύλη πάνω στην οποία δούλεψαν ο Όμηρος, οι επικοί και οι τραγικοί ποιητές, για να φτάσουν τελικά οι μύθοι σε εμάς, με την μορφή που τους γνωρίζουμε.

Σύνδεσμος με την αγγλική έκδοση του βιβλίου:http://www.sacred-texts.com/cla/mog/mog00.htm