Νορβηγός συγγραφέας (1859-1952)· χαρακτηρίστηκε από τον νορβηγό βασιλιά Χαακόν VII ως "η ψυχή της Νορβηγίας" και θεωρείται πνευματικός απόγονος του Nietzsche και του Dostoyevsky.Η ζωή ήταν σκληρή για τον Knut Pedersen από το Hamsund της Νορβηγίας. Στα 9 του χρόνια χωρίστηκε από την οικογένειά του και ζούσε με τον θείο του, ο οποίος τον κακομεταχειριζόταν και τον άφηνε να λιμοκτονεί, γεγονός που όπως ο ίδιος ο Hamsun δήλωσε του προκάλεσε αρκετές διαταραχές στην υγεία· μάλιστε είχε παρομοιάσει τον θείο του με την Αγγλία, ως την παλιά αποικιακή μεγάλη δύναμη και τον εαυτό του με την Γερμανία που αναζητούσε τον ζωτικό της χώρο!
Το 1874 κατάφερε να ξεφύγει από τον θείο του, έκανε διάφορες δουλειές για να κερδίζει τα προς το ζην, ταξίδεψε στην Αμερική κι άρχισε το συγγραφικό του έργο με το βιβλίο "Ο Αινιγματικός Άνδρας : Μια ερωτική ιστορία από την Βόρειο Νορβηγία. Η αναγνώρισή του ήρθε με το περίφημο έργο "Η Πείνα" (1890), ένα ψυχολογικό και σε αρκετά σημεία αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα στο οποίο εξερευνώνται τα όρια της ανθρώπινης αντοχής και λογικής. Ένα από τα κεντρικά μοτίβα που συναντά ο αναγνώστης στα έργα του Hamsun είναι αυτό του περιηγητή, του περιοδεύοντος ξένου, του ιδιόρρυθμου και αντικοινωνικού ασκητή του αστικού και αγροτικού περιβάλλοντος που αγωνίζεται να βρει τον εαυτό του ακολουθώντας τον δικό του προσωπικό δρόμο. Μέσω του αστείρευτου λυρισμού του και της ειλικρινούς προσεγγίσεως των κοινωνικών δεδομένων της εποχής του εξέφρασε τον έντονο προβληματισμό του για την απομάκρυνση των σύγχρονων ανθρώπων από τις ρίζες και τις παραδόσεις τους, για τον εκφυλιστικό εκμοντερνισμό και την διαβρωτική της ανθρώπινης ψυχοσυνθέσεως αστυφιλία. Ακόμα, σημαντική θέση κατέχει στα έργα του, κυρίως στην "Ευλογία της Γης" για το οποίο βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1920 και στον "Πάνα", η αγάπη του για την φύση· εξύμνησε την μυστικιστική πλευρά της φύσεως και τον παραδοσιακό τρόπο διαβιώσεως προβάλλοντας τον φυσικό και μεταφυσικό δεσμό ανθρώπου και φυσικού περιβάλλοντος αλλά και παρουσιάζοντας τον άνθρωπο ως οργανικό στοιχείο αυτού και όχι ως εξουσιαστή του.
Ο Hamsun έτρεφε μεγάλη συμπάθεια για την Γερμανία και την γερμανική κουλτούρα, ενώ απεχθανόταν τον αγγλικό ιμπεριαλισμό και την Σοβιετική Ένωση· επηρεασμένος από τον Nietzsche και ακολουθώντας τον έντονο αντισημιτισμό του τάχθηκε ανοιχτά υπέρ του χιτλερικού καθεστώτος. Υποστήριξε ένθερμα το εθνικιστικό-φασιστικό κόμμα της χώρας του, Εθνική Ένωση, το οποίο και κυβέρνησε κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής. Το 1943, κατόπιν μιας συναντήσεως που είχε με τον Josef Goebbels, o Ηamsun του απέστειλε ως δώρο κι ένδειξη θαυμασμού το βραβείο Νόμπελ που του είχε απονεμηθεί. Μετά την λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την νίκη των συμμαχικών δυνάμεων, ο 84χρονος πλέον συγγραφέας συνελήφθη και παραπέμφθηκε σε δίκη με τις κατηγορίες της υποστήριξης και συνεργασίας με τους Ναζί και καταδικάστηκε σε εγκλεισμό σε ψυχιατρική κλινική και στο υπέρογκο για την εποχή πρόστιμο των 325 000 κορώνων.
Το 1874 κατάφερε να ξεφύγει από τον θείο του, έκανε διάφορες δουλειές για να κερδίζει τα προς το ζην, ταξίδεψε στην Αμερική κι άρχισε το συγγραφικό του έργο με το βιβλίο "Ο Αινιγματικός Άνδρας : Μια ερωτική ιστορία από την Βόρειο Νορβηγία. Η αναγνώρισή του ήρθε με το περίφημο έργο "Η Πείνα" (1890), ένα ψυχολογικό και σε αρκετά σημεία αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα στο οποίο εξερευνώνται τα όρια της ανθρώπινης αντοχής και λογικής. Ένα από τα κεντρικά μοτίβα που συναντά ο αναγνώστης στα έργα του Hamsun είναι αυτό του περιηγητή, του περιοδεύοντος ξένου, του ιδιόρρυθμου και αντικοινωνικού ασκητή του αστικού και αγροτικού περιβάλλοντος που αγωνίζεται να βρει τον εαυτό του ακολουθώντας τον δικό του προσωπικό δρόμο. Μέσω του αστείρευτου λυρισμού του και της ειλικρινούς προσεγγίσεως των κοινωνικών δεδομένων της εποχής του εξέφρασε τον έντονο προβληματισμό του για την απομάκρυνση των σύγχρονων ανθρώπων από τις ρίζες και τις παραδόσεις τους, για τον εκφυλιστικό εκμοντερνισμό και την διαβρωτική της ανθρώπινης ψυχοσυνθέσεως αστυφιλία. Ακόμα, σημαντική θέση κατέχει στα έργα του, κυρίως στην "Ευλογία της Γης" για το οποίο βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1920 και στον "Πάνα", η αγάπη του για την φύση· εξύμνησε την μυστικιστική πλευρά της φύσεως και τον παραδοσιακό τρόπο διαβιώσεως προβάλλοντας τον φυσικό και μεταφυσικό δεσμό ανθρώπου και φυσικού περιβάλλοντος αλλά και παρουσιάζοντας τον άνθρωπο ως οργανικό στοιχείο αυτού και όχι ως εξουσιαστή του.
Ο Hamsun έτρεφε μεγάλη συμπάθεια για την Γερμανία και την γερμανική κουλτούρα, ενώ απεχθανόταν τον αγγλικό ιμπεριαλισμό και την Σοβιετική Ένωση· επηρεασμένος από τον Nietzsche και ακολουθώντας τον έντονο αντισημιτισμό του τάχθηκε ανοιχτά υπέρ του χιτλερικού καθεστώτος. Υποστήριξε ένθερμα το εθνικιστικό-φασιστικό κόμμα της χώρας του, Εθνική Ένωση, το οποίο και κυβέρνησε κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής. Το 1943, κατόπιν μιας συναντήσεως που είχε με τον Josef Goebbels, o Ηamsun του απέστειλε ως δώρο κι ένδειξη θαυμασμού το βραβείο Νόμπελ που του είχε απονεμηθεί. Μετά την λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την νίκη των συμμαχικών δυνάμεων, ο 84χρονος πλέον συγγραφέας συνελήφθη και παραπέμφθηκε σε δίκη με τις κατηγορίες της υποστήριξης και συνεργασίας με τους Ναζί και καταδικάστηκε σε εγκλεισμό σε ψυχιατρική κλινική και στο υπέρογκο για την εποχή πρόστιμο των 325 000 κορώνων.
Επίσης ο γιος του Arhild Hamsun υπηρέτησε στα Waffen SS.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://img188.imageshack.us/my.php?image=hamsumaralt6ep.jpg
εξαιρετικό άρθρο!
ΑπάντησηΔιαγραφή